ارزشیابی موسوم به توصیفی طرحی برای ارزشیابی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دوره ی ابتدایی است که یکی ازویژگی های آن اعلام نتایج ارزشییابی به صورت توصیفی است.براساس این طرح،معلم با به کارگیری روش ها و ابزارهای متنوع به دنبال اطلاعاتی است که بر اساس آن بتواند درباره ی بهبود یادگیری دانش آموزان و بهینه سازی روش های تدریس خود تصمیم گیری کرده و اقدامات ضروری را به اجرا در آورد.

به عبارت دیگر،مهم ترین ویژگی ارزشیابی در این طرح جهت گیری اصلاحی آن است؛زیرا این فرصت رابه معلم و دانش آموز می دهد که برای تحقق اهداف و انتظارات آموزشی،در موقع مناسب،تغییرات لازم را در روند فعالیت های یاد دهی – یادگیری به عمل آورند.بر اساس این طرح،دانش آموزان در فرایند آموزش به طور  پیوسته مورد ارزشیلبیقرار می گیرندو معلم با به کار گیری ابزارهای مختلف،اطلاعات مورد نیاز را جمع آوری و ثبت کرده و با استفاده از نتایج آن و با در نظر گرفتن اهداف و انتظارات آموزشی درباره ی وضعیت فرد داوری کرده و به طور مستمر به دانش آموزان،اولیا،و....بازخورد می دهدوآن ها را در جریان نقاط قوت و ضعف کارشان قرارداده و توصیه های لازم را ارایه می دهد.

گزارش رسمی وضعیت تلاش ،موفقیت و پیشرفت تحصیلی-تربیتی دانش آموزان از طریق کارنامه ای شامل باز خورد های توصیفی مورد نیاز همراه با مقیاس های رتبه ای (خیلی خوب – خوب – قابل قبول – نیاز به تلاش بیشتر) به جای مقیاس فاصله ای (20-0 ) به افراد ذی نفع (دانش آموزان،اولیاو...) منعکس می گردد .

از دیگر ویژگی های این طرح،توجه به تفاوت های فردی دانش آموز و ایجاد فرصت جهت رشد قابلیت های آنان است . در این صورت از ارزشیابی،معلم و دانش آموزاز طریق تعامل با یکدیگرزمینه ی یادگیری معنا دار را فراهم می سازند. هم چنین اطلاعات حاصل از این صورت از ارزشیابی منجر به تأمل بیش تر دانش آموزان در مورد چگونگی یادگیری خود می شود.